
Dostluk…
Kısıtlı olsa da gelirimiz,
Sonsuzdu eğlencemiz.
Dostlarımızla, sevdiklerimizle,
Kaygısız, tasasız, birlikte.
Kutladık birlikte mutlulukları,
Paylaştık beraber acıları.
Ayrılmazdı et tırnaktan,
Büyük bir aileydik her zaman.
Herkeste vardı iki divan,
Dört sandalye, bir masa.
Gönlümüz genişti, zengindi,
Kapasitemiz sonsuzdu komşulara.
Söylerdik şarkılar, türküler,
Oynardık çeşitli oyunlar,
Tadardık lezzetleri birlikte,
Kollardık hep birbirimizi
Ne oldu bize böyle!
Dünya mı değişti, yoksa biz mi?
Her şey para mı, parasızlık mı?
Yoksa zamansızlık mı?
Tuz isteyemez olduk,
Konudan komşudan.
Veremedik bir demli çay,
Yoldan geçen yabancıya.
Silkinip toplanmalıyız,
Durup düşünmeliyiz.
Olmaz oturmakla,
Kalkmalıyız ayağa.
Güç doğar birlikten,
Çözülür problemler beraberken.
Yetmez çabalar bireylerden,
Yoksa imece ruhumuzda.
Yazar İsmet Anıtsal, ABD, Missouri
Yazım tarihi: 25 Temmuz 2022, Yayın tarihi: 2 Ağustos 2022
Zaman. Zaman. Bu ülkede eksikliği her daim duyulası mevhum. Zaman. Uyanın kahveyi koklayın derler yA bu ülkede. Kahve dizine tuttu. Ben de öyle.
Ayça kabasakal. Tortola. British Isles. Ağustos 4 2022