Paylaşmanın Hazzı…
İnsanın doğasındadır,
Doğuştan gelir.
Büyüdükçe gelişir,
Geliştikçe serpilir.
Arttıkça artar,
Kabından taşar.
Sürekli çoğalır,
Durmadan sürer.
İsteklerimiz hiç bitmez,
Biri bin yapsak da.
Gözümüz doymaz,
Her şeyimiz olsa da.
Yorgan yorgan üstüne,
Kazak gömlek yanına.
Bilezikler yan yana,
Hepsi bir yerde.
Kaymak tatlı üstüne,
Yediğin önünde.
Yemediğin arkanda,
Çatlayıncaya kadar.
Her şeyimiz var darken,
Bir tatlı tebessüm,
Güzel bir söz,
Bir elin sıcaklığı,
Değiştirir dünyamızı,
Açar ufkumuzu,
Götürür hayal alemine,
Düşlerin sonsuzluğuna.
İnince yere,
Kaybolur tılsım,
Döner başa,
Başladığı yere.
Ama kırınca çemberi,
Çıkınca dışarı,
Görünce gerçeği,
Sihir devam eder.
Roller değişmiştir,
Heyecanlanırsın,
Gaza gelirsin,
Tutamazlar seni.
Dardakine yağmur,
Zordakine soluk,
Sıkışmışa akıl,
Yokluğa neş’e olursun.
Gevşetir,
Rahatlatır,
Güç verir,
Umut olur.
Zor anında sabır,
Koparken çözüm,
İnerken çıkış,
Gülümseyen yüz olursun.
Çocuğa sevgi,
Kadına destek,
Büyüğe saygı,
Topluma örnek olursun.
Verdikçe hafifler,
Yine çıkarsın,
Bulutların üstüne,
Erişirken ulaşılmaza.
Alırsan hep,
İstiflersen çok,
Saklarsan kendine,
Kalırsın yalnız.
Verirsen çok,
Dağıtırsan yerine,
Paylaşırsan fazlasını,
Keyiflenirsin sevgiyle.
Geçmeden iş işten,
Varken hala zamanın,
Eriş vermenin hazzına,
Dayanılmaz hafifliğine.
Yazar İsmet Anıtsal, ABD, Missouri State Üniversitesi
Yazım tarihi: 25 Ağustos 2021, Yayın tarihi: 18 Şubat 2022
