Sana Bana…

Sana Bana…

Olunca üzülür kahrolursun,

Dertlenirsin içten içinden.

Görünce düşünür çökersin,

Beklersin destek candan.

 

Gelir yardım meleğin,

Dökersin dertlerini tümden.

Verir umut kökünden.

Çıkarsın düze birden.

 

Unutursun kederini düzlükte,

Bulunca derdine derman.

Sürersin başkalarını yokuşa,

Unutunca yaşadığını önceden.

 

Düşünmeden türlüsünü çilenin,

Olursun neden bilmeden.

Anlamadan değiştiğini rollerin,

Yaşarsın algılarının peşinden.

 

Ben dersin dertlenince,

Sen gelmez aklına.

Ben süt liman olunca,

Sen gider aşağıya.

 

Döner sırtını ben,

Kalır yalnız sen.

Derken her şey bana,

Kalmaz bir şey sana.

Yazar İsmet Anıtsal, ABD, Missouri State Üniversitesi

Yazım tarihi: 20 Mayıs 2024, Yayın tarihi: 21 Şubat 2025

Share This
COMMENTS

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir